zondag 17 april 2016

STADSE FRATSEN 18



STUKJE FIETSEN
VM wielereditie Eindelijk weekend. Tekst Carolien Spaans interview met ex-wielrenner Michael Boogerd
[…] Welkom in Kalmthout, België, woonplaats van Michael. Zoals de dorpsnaam doet vermoeden ‘is het hier erg rustig, ja.’ Gezien de huizen (groot) en het gemiddelde inkomen (hoog) trekt dat dan weer allerhande gespuis aan en daarom hangt er op het hek van huize Boogerd een bordje met daarop de niet mis te verstane afbeelding van een waakhond en een geweer. Of het helpt?

‘Echt wel. Hoewel, laats stonden ze aan mijn voordeur te kloten, maar toen ging Daisy behoorlijk uit d’r stekker en rende ze weg.' Daisy is de Afghaanse windhond die hier naast de fiets rent, een wens van Michaels vriendin Darya. ‘Het is geen gemakkelijk ras, ze heeft m’n moeder en m’n schoonmoeder al omver getrokken. Hiervoor had ik met mijn ex een labrador, Boogie, die was veel rustiger.’ Daisy negeert de kritiek en wappert keurig naast de fiets. ‘Ze lijkt wel een vliegend tapijt zo, vind je niet?’

Zoals in veel gezinnen wil de één een hond en mag de ander die vervolgens uitlaten: ‘Dat doe ik dus als ik vrij ben.’ Verder zit Michael in de stille uurtjes het liefst zelf op de racefiets, want hij moet elke dag sporten ‘anders voel ik me niet goed’. Het tempo wordt opgevoerd. Daisy draaft. […]

De foto staat erop, Michael hangt in de remmen. Hij stapt af en plukt blaadjes uit Daisy’s vacht. ‘Veel mensen met zo’n ras doen shows, maar daar ga ik mooi niet aan beginnen.’Nou: zojuist heeft hij precies dat gedaan.