dinsdag 28 juli 2015

SPAAK LOPEN

Foto: Marly Mense

De temperatuur is mooitjes gekelderd. M. als we haar ophalen: ‘Cruzer zal wel niet erg actief zijn dadelijk, ze mankt.’ ‘Wims rugzak ligt thuis. 'We dragen haar omstebeurt als het nodig blijkt’, prakkiseer ik hardop. De wind heeft vrij spel in Rebellenland. Cruzer ontsnapt als lucht uit een ventiel. Ffft, weg is ze. De yippende Byker krijgt geen bijval van Skip. De konijnen waarop je zowat spaak loopt, mist hij. Skip blijft aan mijn zijde. Is zijn zicht en het gehoor vandaag van minimale kwaliteit, of ligt het aan de Frolic™ in mijn broekzak? Wanneer ik de struiken in duik, volgt Skip me wel.

Twee buizerds, moeder en jong, vliegen boven het urnenbos. We horen hun gemiauw. ‘Het zijn contactroepjes’, weet een vriendelijke Vogelbescherming medewerkster later aan de telefoon. Ook dat registreert Skip niet, terwijl hij eergisteren nog telkens zijn kopje met gespitste oren wenkte bij het horen van de schrilheid. Byker haakt af, omdat Skip niet meedoet. Hoewel Cruzer binnen stembereik is, laat ze zich niet strikken. Nam ze vast een voorschot? Want: de geconsulteerde dierenarts was die middag onverbiddelijk. Ze schreef tien dagen absolute rust voor.