zondag 7 december 2014

BOEDDHA


Blaadjes-op-de-railstijd. Het heeft vannacht geijzeld. Jeetje, wat een kakakakou buiten. Skip en ik wachten in de auto totdat de opgesprayde ruitontdooier zijn werk doet. Vijf minuten te laat halen we de meiden op. In de groene gordel die nu iedere bruinschakering heeft, rennen de rebellen en konijnen zich warm bij -2. Wij zoeken beschutting langs het eekhoorntjesbos.

Een setje Shar-Peis passeert. Byker yipt. Het is uitgesloten dat ze beiden de zuigkracht ervan kunnen weerstaan. Met zijn logge lijf spurt de helft in best een aardig tempo naar waar het te doen is. Terwijl de baas zijn andere Shar-Pei aanlijnt, ontbiedt hij hond Boeddha tevergeefs.

Alle vier bevinden ze zich nu achter de braamberg. We kunnen niet zien wat er gebeurt, maar de volgende lezing lijkt M. en mij aannemelijk. Boeddha wil een kijkje nemen, wellicht zelfs meedoen. De rebellen zien hem als hond of medespeler niet staan. De Shar-pei is hoogstens een sta-in-de-weg in de orde van een tak, twijg of netelige stengel die je zonder pardon aan de kant duwt als die de weg verspert. Als de hond zich dwars opstelt en de rebellen wel over hem mรณeten struikelen, doen ze nog alsof hij niet bestaat. De afgeserveerde Shar-pei druipt af naar zijn baas. Zijn gedeukte ego zichtbaar.